Het blijft raar. Iedere keer als ik een sinterklaas op straat zag was ik bang dat een jonger kindje gelijk zou zien dat het nep was. Sinterklazen zien er steeds nepper uit.
Ik kan me haast niet indenken dat ik vroeger in Sinterklaas geloofde.
Mijn vader heeft me een keer een paar hele oude foto's laten zien toen hij nog een jongetje was. De sinterklazen en de zwarten pieten zagen er nog nepper uit. Het leek wel een beetje alsof sinterklaas een wit kleedje onder zijn kin had geplakt en een gordijn had omgeslagen.
Kinderen geloofde vroeger ook echt in alles!
Ik kan me nog wel herinneren dat ik als kleine jongetje een buurman herkende. Hij was verkleed als sinterklaas en zat bij ons in de huiskamer. Ik wist het wel maar zei natuurlijk helemaal niks. Want stel je voor dat er geen kado's meer zijn als ze weten dat jij weet dat het nep is.
Dus heb ik nog heel lang gedaan alsof ik niet wist dat het verklede buurmannen, verklede ooms, zwartgeverfde moeders, tantes en buurvrouwen waren.
Ik keek wel uit.
Gregor.
