dinsdag 15 november 2011

Verliefd



Heb ik jullie wel eens verteld over mijn vriendinnetje? Nou ja vriendinnetje, ze is zeg maar gewoon een vriendin. Maar er zijn wel eens dagen dat ik verliefd op haar ben. Denk ik. Dan krijg ik een raar gevoel in mijn buik als ik haar zie. Of ben ik heel erg droevig als ik haar niet zie.
Maar na een tijdje gaat het weer weg. En dan is het gewoon weer een vriendin. Waar je tv mee gaat kijken.
Raar eigenlijk.
Als uitvinder was ik wel erg benieuwd hoe dat nu allemaal zou komen.
Het zijn dus gewoon stofjes in je kop. Die zorgt er ervoor dat je je zo voelt. Gek he. Dat dat door een stofje komt. Kan ik me haast niet voorstellen.
Dat stofje in mijn kop zorgt er dus voor dat ik urenlang langs de kant van de weg wacht tot ze voorbij fietst en ik dan toevallig met haar kan meefietsen. Dat stofje zorgt ervoor dat ik haar schooltas draag. En zonder dat stofje doe ik dat dus allemaal niet.

Mijn moeder zegt dat verliefd zijn het leukste is dat er bestaat. Misschien moet ik dat stofje aan haar geven voor d'r verjaardag. Zal ze blij mee wezen dan.

Gregor

donderdag 3 november 2011

Pippi's vader is een piraat



Gisteren onder het eten vertelde mijn moeder over Pippi langkous. Dat is een hele oude tv-serie die je nu ook nog wel kan kijken. Ik had het nog nooit gezien. Pippi is dus blijkbaar een heel grappig, sterk meisje. En haar vader is een piraat.
Die zelfde dag hadden we het op school toevallig over piraten. En dan bedoel ik niet die zeemannen met baarden en ooglapjes en pratende papegaaien. Het ging op school over mensen die muziek cd's kopen, die opnemen en dan gratis op internet zetten. En dat ook met DVD's doen. Nou, dat zijn dus ook piraten.
Toen mijn moeder dus vertelde dat Pippi Langkous vader een piraat was dacht ik dat ze het had over een man die dus achter zijn computer cd's stiekem op internet zet.
Ik snapte dus helemaal niks van dat verhaal. En mijn moeder snapte niet dat ik het niet snapte.

Grappig eigenlijk. Dan heb je allebei gelijk maar bedoel je ook allebei wat anders.

Gregor

dinsdag 1 november 2011

Grote Groenten



Voor ons huis (of is het achter? Ik weet eigenlijk niet wat de voor- en achterkant is van ons huis) heeft mijn moeder een moestuin. En daar laat ze allemaal groenten groeien.
De meeste mensen hier in de buurt doen dat niet. Die hebben andere dingen in hun tuin. Heel veel gras bijvoorbeeld. Of een tennisbaan. Of een paar auto's.
Mijn moeder zegt dat het belangrijk is dat je goed voor jezelf kan zorgen. Dat je ook je eigen groenten kan laten groeien bijvoorbeeld.
De groenten uit de moestuin zijn vaak nog viezer dan de groenten uit de winkel. Ze lijken soms niet eens op de groenten die ze moeten voorstellen. Alsof ze slecht zijn nagetekend.
Hebben ze een andere kleur. Of net een andere vorm.
Maar volgens mijn moeder zijn ze wel gezonder.

In mijn klas zit Frenkel. Frenkel (rare naam toch?) zijn vader wint prijzen met zijn groenten. Niet omdat ze heel lekker zijn, of heel erg gezond. Nee, hij wint prijzen omdat ze heel groot zijn.
Hoe bedenk je zoiets?

Hield de vader van Frenkel zo van groenten dat hij er meer van wilde hebben?

Ik heb wel eens hele grote koekjes uitgevonden voor grote mensen. Dat leek het net weer even dat ze een klein kindje waren doordat de koekjes zo groot waren.
Konden ze weer net zo smikkelen van een stroopwafel als dat ze deden toen ze nog 5 waren.

De groenten van mijn moeders moestuin zijn gelukkig niet groot.

Gregor