Heb ik jullie wel eens verteld over mijn vriendinnetje? Nou ja vriendinnetje, ze is zeg maar gewoon een vriendin. Maar er zijn wel eens dagen dat ik verliefd op haar ben. Denk ik. Dan krijg ik een raar gevoel in mijn buik als ik haar zie. Of ben ik heel erg droevig als ik haar niet zie.
Maar na een tijdje gaat het weer weg. En dan is het gewoon weer een vriendin. Waar je tv mee gaat kijken.
Raar eigenlijk.
Als uitvinder was ik wel erg benieuwd hoe dat nu allemaal zou komen.
Het zijn dus gewoon stofjes in je kop. Die zorgt er ervoor dat je je zo voelt. Gek he. Dat dat door een stofje komt. Kan ik me haast niet voorstellen.
Dat stofje in mijn kop zorgt er dus voor dat ik urenlang langs de kant van de weg wacht tot ze voorbij fietst en ik dan toevallig met haar kan meefietsen. Dat stofje zorgt ervoor dat ik haar schooltas draag. En zonder dat stofje doe ik dat dus allemaal niet.
Mijn moeder zegt dat verliefd zijn het leukste is dat er bestaat. Misschien moet ik dat stofje aan haar geven voor d'r verjaardag. Zal ze blij mee wezen dan.
Gregor
Geen opmerkingen:
Een reactie posten